У 2013 годзе Майкл Майер, паспяховы брадвейскі рэжысёр, дэбютаваў у Мет пастаноўкай «Рыгалета». Паставіўшы сваёй задачай перадаць, па яго ўласных словах, «дзёрзка-бесшабашны дух» двара герцага Мантуанскага, Майер адмовіўся ад палацавай атмасферы ў прынцыпе, а замест фрывольнага сярэднявечча змясціў дзеянне ў стракатае кабарэ Лас-Вегаса 1960-х, дзе межы прыстойнасцяў размытыя па азначэнні.

Тады яшчэ ніхто не мог выказаць здагадку, што Майеру свеціць кар’ера вердыевскага рэжысёра – але следам за «Рыгалета» ён выпусціў у 2018 годзе «Травіяту», а яшчэ праз год запланавана прэм’ера «Аіды». У 2013 годзе ў пачатку сваёй кар’еры ў Мет знаходзіўся і Мікеле Марыёці, майстар знаходзіць тонкія сэнсы ў музыцы бельканта. Сёння вельмі цікава паглядзець на вынік іх супрацоўніцтва – яркае відовішча, якое не абражае, зрэшты, нічыіх пачуццяў.

Утульнае прадстаўленне з трагічным сюжэтам ідэальна ўпісваецца ў эстэтычную рэальнасць Мет апошніх гадоў. Партытура Джузэпэ Вердзі, калісьці скандальная і рэвалюцыйная, даўно стала адной з звыклых святынь, пра якія прынята разважаць з прыдыханнем, але не абдумваць занадта глыбока. «Рыгалета» Майкла Майера – мейнстрымный спектакль, выдатна прыдатны для сямейнага прагляду. А пранікнёны голас Дыяны Дамраў-Джыльда не пакіне абыякавым нават самага прыдзірлівага слухача.